Een bestuurder bevindt zich op de binnenste rijbaan van een rotonde en besluit alsnog af te slaan. Om af te slaan rijdt de bestuurder over een doorgetrokken streep. Tegelijkertijd steekt een fietser over die de bestuurder zag rijden op de binnenste rijbaan van de rotonde. Omdat de bestuurder alsnog afslaat, ontstaat er een aanrijding waarbij de fietser gewond raakt. De rechtbank Zeeland-West Brabant beoordeelt welk deel van de schade van de aangereden fietsster de bestuurder moet betalen.
Bij een aanrijding van een overstekende fietser door een automobilist staat de aansprakelijkheid al min of meer vast. Op grond van artikel 185 WVW en de zogenaamde 50%-regel betaalt een bestuurder van een motorvoertuig altijd ten minste de helft van de schade van een aangereden voetganger of fietser. Dit is slechts anders als er sprake is van overmacht.
Na een aanrijding van een fietser op een oversteekplaats is dus vooral van belang welk deel van de schade de bestuurder betaalt. In dit geval stak de fietsster over, omdat zij dacht dat de bestuurder niet haar kant op zou rijden. De rechter beoordeelt de tijd tussen het wisselen van rijbaan/overschrijden van een doorgetrokken streep en de aanrijding. Uit de berekening van de rechter blijkt dat er maar enkele seconden zaten tussen het wisselen van rijbaan en de aanrijding. De rechter oordeelt daarom dat geen voorrang verlenen het gevolg was van de verkeersfout van de bestuurder van het busje. Daarom vindt de rechter dat 80% van de schade is ontstaan door het handelen van de bestuurder:
‘De verkeersfout van [de automobilist] – het wisselen van rijbaan op een plek waar dat niet is toegestaan – heeft de verkeersfout van [de verzoekster] – geen voorrang verlenen – in de hand gewerkt. Zulks mede gelet op de korte afstand en tijd zoals hiervoor omschreven en op het feit dat uit de verklaring van [de verzoekster] volgt dat zij aanvankelijk in de veronderstelling was dat de weg vrij was om over te steken omdat [de automobilist] op de binnenbaan van de rotonde reed en zij meende dat hij niet af zou slaan en zij dus geen voorrang behoefde te verlenen. Daarbij komt, dat niet is komen vast te staan dat [de automobilist] richting heeft aangegeven, aangezien [de automobilist] de enige is die dit verklaard.‘
Billijkheidscorrectie
De rechter stelt vast dat de bestuurder van het busje 80% van de schade veroorzaakte. De aangereden fietsster raakt echter redelijk ernstig gewond. Door haar knieletsel is zij (tijdelijk) 100% arbeidsongeschikt. De bestuurder van het busje betaalt de schade niet zelf, maar is hiervoor verzekerd. Daarom vindt de rechter het redelijk om een billijkheidscorrectie toe te passen. Dit betekent dat we de schade anders over de betrokken partijen verdelen, omdat de uitkomst van de causaliteitsbeoordeling oneerlijk is. De verzekeraar van het busje betaalt daarom niet 80 maar 100% van de schade.
Beoordeling aanrijding op oversteekplaats
De beoordeling valt in dit geval uit in het voordeel van de fietser. De vrouw dacht veilig over te kunnen steken. In veel gevallen betekent geen voorrang verlenen echter dat een groter deel van de schade voor rekening van de fietser komt. Dit is slechts anders als de overstekende fietser door een verkeersfout van de ander niet verweten kan worden dat er geen voorrang is verleend. In de praktijk kan bijvoorbeeld te hard rijden een reden zijn dat we een voorrangsfout minder verwijtbaar vinden.
Gratis advies en rechtshulp
Bel naar 0800 44 55 000, stuur een e-mail naar info@letselschadespecialist.nl of vul het onderstaande contactformulier in.
Bron: www.rechtspraak.nl Rechtbank Zeeland-West-Brabant 21 november 2024, ECLI:NL:RBZWB:2024:8423