Een automobilist slipt en belandt met zijn auto in het water. In de auto zitten 6 personen. 4 personen verlaten de auto zonder letsel, 1 persoon overlijdt en een ander loopt blijvend letsel op. De verzekeraar van de automobilist wil de schade van het ongeval verhalen op de wegbeheerder. IS de wegbeheerder aansprakelijk voor het ongeval dat ontstaat door een glad wegdek?
De provincie is ter plaatse de wegbeheerder. Zij wist dat het wegdek op de plaats van het ongeval te glad was. Dit leidde ook tot andere ongevallen. De provincie plaatse waarschuwingsborden, maar dit is onvoldoende volgens de rechter. De provincie liet na om de weg ter plaatse stroever te maken. Deze maatregel had zij wel moeten nemen. De provincie handelde daarom onrechtmatig. De bestuurder had, volgens de rechter, gezien de omstandigheden zijn snelheid moeten aanpassen. De rechter vindt dat beide partijen daarom een gelijk aandeel hebben in het ontstaan van de schade. De provincie betaalt daarom 50% van de schade. De andere 50% van de schade draagt de bestuurder (althans diens verzekeraar) zelf.
Procederen tegen wegbeheerder
Na een eenzijdig ongeval kan de wegbeheerder aansprakelijk zijn voor de schade. De bestuurder kan in dat geval een schadeclaim indienen. Bijvoorbeeld bij de gemeente, Rijkswaterstaat of een provincie. De reactie op een schadeclaim is meestal een afwijzing. Om een schadevergoeding af te dwingen, kan in dat geval de stap naar de rechter worden gezet. Een letselschade advocaat kan voor u beoordelen of procederen tegen de wegbeheerder in uw geval haalbaar is.
Zorgplicht wegbeheerder
Wegbeheerders hebben een zorgplicht. De toestand van de weg mag geen gevaar veroorzaken voor personen of zaken:
‘Meer concreet houdt deze zorgplicht van de Provincie in dat zij ervoor dient te zorgen dat de toestand van de weg de veiligheid van personen en zaken niet in gevaar brengt.’
Als we de zorgplicht van de wegbeheerder beoordelen, is natuurlijk van belang welke veiligheidsmaatregelen er (wel) zijn genomen. In dit geval gaat het om de volgende maatregelen:
‘Volgens de Provincie had zij ter voldoening aan deze zorgplicht met betrekking tot de bocht waar het ongeval heeft plaatsgevonden voorafgaand aan dat ongeval de volgende veiligheidsmaatregelen getroffen:
het plaatsen van een bord dat waarschuwt voor een bocht naar rechts
het plaatsen van een bord dat waarschuwt voor slipgevaar met daaronder een 30 km-bord
een controle van de aanwezigheid van de borden die twee keer per week plaatsvond.’
Stond er een 30km-bord?
De provincie stelt dat er voor de plek van het ongeval een 30km-bord stond. Uit foto’s van de dag van het ongeval blijkt dat het bord er ten tijde van het ongeval niet stond. De bestuurder verklaarde wel dat hij het bord had gezien. Later verklaarde de bestuurder dat hij het bord mogelijk op een ander tijdstip had gezien. Tijdens het ongeval ging de bestuurder er echter wel vanuit dat de maximale toegestane snelheid 30 kilometer per uur was:
‘Wel volgt de rechtbank ASR in haar standpunt dat, gelet op de conclusie van de politie in het VOA-rapport, het 30km-bord dat de Provincie voor de bocht had geplaatst er in de rijrichting waar de auto vandaan kwam, niet meer stond ten tijde van het ongeval.’
Onrechtmatige daad vanwege glad wegdek
Of een wegbeheerder een schadevergoeding moet betalen na een ongeval hangt af van De kans dat weggebruikers harder rijden dan toegestaan is altijd aanwezig. Hiermee moet de wegbeheerder rekening houden. Op een lange rechte weg is het zeker aannemelijk dat er te hard wordt gereden. Het betreffende wegdek is te glad. In combinatie met een te hoge snelheid, is de kans op een ongeluk daarom groot. Een waarschuwingsbord volstaat niet in dat geval. De wegbeheerder moet rekening houden met te hard rijdende en onzorgvuldige bestuurders:
‘Zij had er rekening mee moeten houden dat er ook bestuurders zouden zijn die, ondanks de waarschuwingen, met 40 tot 50 km per uur door de bocht zouden gaan, nu dit niet een mate van onzorgvuldigheid is die ver beneden de normale lijn der verwachtingen ligt.’
De gevolgen van een dergelijk ongeluk kunnen, zeker nu er direct naast de weg een waterlichaam ligt, ernstig zijn. De vraag die de rechter uiteindelijk beantwoordt, is of de provincie veiligheidsmaatregelen had kunnen nemen waardoor het ongeval was voorkomen en hoe bezwaarlijk het was om deze maatregelen te nemen.
Mogelijke veiligheidsmaatregelen bij glad wegdek
De provincie wil het wegdek ter plaatse behandelen met emulsie asfaltbeton (EAB). EAB is een laag die over het asfalt wordt aangebracht waardoor de weg stroever wordt. Bovendien verlengt AEB de levensduur van een weg. De provincie stelt zich op het standpunt dat zij alle AEB-behandelingen binnen de provincie gecoördineerd laat uitvoeren. De provincie onderbouwt echter niet waarom het logistiek en financieel niet haalbaar was om het aanbrengen van AEB ter plaatse als losse klus te laten uitvoeren. De provincie is daarom aansprakelijk voor de schade die is ontstaan bij het eenzijdige ongeval:
‘Dit alles afwegende is de rechtbank van oordeel dat de Provincie onrechtmatig heeft gehandeld jegens de bestuurder en de andere inzittenden van de auto: zij heeft bij een gladde bocht die slipgevaar opleverde naarmate daar sneller werd gereden dan 30 km per uur volstaan met het plaatsen van borden bij de bocht die waarschuwden voor de bocht en voor slipgevaar en die de snelheid beperkten tot 30 km per uur, terwijl waarschijnlijk was dat niet alle weggebruikers die snelheidslimiet in acht zouden nemen in de bocht. Zij had moeten begrijpen dat de gevolgen van het niet in acht nemen van die snelheidslimiet door weggebruikers zeer ernstige gevolgen kon hebben. Het was voor de Provincie niet bezwaarlijk om na het beheerdersoordeel op korte termijn aanvullende snelheidsmitigerende maatregelen te nemen maar zij heeft dit niet met voldoende voortvarendheid gedaan.’
Eigen schuld bestuurder
De rechter stelt vast dat de provincie onrechtmatig handelde. De vraag is echter welk deel van de schade de provincie moet betalen. Daarvoor beoordeelt de rechter of er sprake is van eigen schuld. Er zaten 6 personen in de auto. Het wegdek was nat. Bovendien dacht de bestuurder dat 30 kilometer de maximaal toegestane snelheid was (alhoewel het 30km-bord ontbrak). De rechter vindt dat de bestuurder zijn snelheid onder deze omstandigheden had moeten aanpassen. Op grond hiervan bepaalt de rechter dat er sprake is van 50% eigen schuld. De provincie moet dus 50% van de schade betalen:
‘Onder die omstandigheden had van een redelijk handelend bestuurder verwacht mogen worden dat hij zijn snelheid bij aanvang van de bocht had teruggebracht naar 30 km per uur of net daarboven.’
Billijkheidscorrectie
De rechter weegt daarna nog af of de verdeling van de schade eerlijk is. Op grond van de gemaakte fouten vindt de rechter dat er geen reden is om de schade anders over partijen te verdelen dan 50/50:
‘Gelet op wat hiervoor over de causale verdeling en de ernst en verwijtbaarheid van de over en weer gemaakte fouten is overwogen, treft de bestuurder echter een even groot verwijt van de zeer ernstige gevolgen van het ongeluk als de Provincie. De billijkheid brengt daarom niet mee dat deze zeer ernstige gevolgen tot een andere verdeling van de schade ten nadele van de Provincie zouden moeten leiden.’
Eenzijdig ongeval bespreken met een letselschade advocaat
Bel naar 0800 44 55 000, stuur een e-mail naar info@letselschadespecialist.nl of vul het onderstaande contactformulier in.
Bron: www.rechtspraak.nl Rechtbank Noord-Nederland 18 september 2024, ECLI:NL:RBNNE:2024:3636